คลังเรื่องเด่น

.
"ให้ทำประโยชน์ของตนเสียก่อน"

" .. พากันทำภาวนาไป วันหนึ่ง ๆ อย่าให้ขาด อย่าให้มันเสียเวลาไป "ภาวนาไป" ชั่วโมงหรือยี่สิบ สามสิบนาที อย่าให้มันขาด "อาศัยอบรมจิตใจของตน ทำมันไป" ขัดเกลาใจของตน ใจมันมีโลภะ โทสะ โมหะเข้าครอบคลุม ใจจึงเศร้าหมอง

"ธรรมชาติจิตเดิมแท้นั้น เป็นธรรมชาติผ่องใส ปภสฺสรมิตํ ภิกฺขเว จิตฺตํ ตญฺจโข อาคนฺตุเกหิ อุปฺกิเลเสหิ อุปฺกกิลิฏฺฐํ" ธรรมชาติจิตเดิมเป็นของเลื่อมประภัสสร เป็นของใสสะอาด แต่มันอาศัยอาคันตุกะกิเลสเข้าครอบงำย่ำยี ทำให้จิตเศร้าหมองขุ่นมัวไป

เพราะฉะนั้น "ให้พากันทำ อย่าประมาท อย่าให้มันเสียชาติ" อย่าให้มันโศกเศร้าเป็นทุกข์ "มนุสฺสปฏิลาโภ ความได้เกิดเป็นมนุษย์เป็นลาภอันประเสริฐ" ให้พากันทำ อย่าให้มันเสียไป "วันคืนเดือนปีล่วงไป ๆ อย่าให้มันล่วงไปเปล่า" ประโยชน์ภายนอกก็ทำ "ประโยชน์ของตนนั่นแหละมันสำคัญ" พระพุทธเจ้าว่า "ให้ทำประโยชน์ของตนเสียก่อน" แล้วจึงค่อยทำประโยชน์อื่น .. "
"อนาลโยวาท" (หลวงปู่ขาว อนาลโย)
จัดพิมพ์โดย นพ.อวย – ม.ร.ว.ส่งศรี เกตุสิงห์
๑๑ กุมภาพันธ์ ๒๕๒๗

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันเสาร์ที่ ๑๙ พฤศจิกายน ๒๕๖๕

วันนี้ตรงกับวันศุกร์ที่ ๑๘ พฤศจิกายน พุทธศักราช ๒๕๖๕ กระผม/อาตมภาพมีภารกิจในการเข้าอบรมตามโครงการ Upskill การสอนวิชาทางพระพุทธศาสนา ซึ่งมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัยดำเนินการ ดังที่ได้กล่าวเอาไว้ว่า "ทุกครั้งที่เข้า ก็ต้องมีประเด็นให้พูดถึงเสมอ"

เหตุที่เป็นเช่นนั้นก็เพราะว่าบางวิชาอย่างเช่นพระอภิธรรมปิฎก บุคคลที่เรียนแต่วิชาการนั้น โอกาสที่จะตีความให้ถูกต้อง ๑๐๐ เปอร์เซ็นต์ย่อมเป็นไปไม่ได้ ต้องเป็นบุคคลที่ผ่านการปฏิบัติมาอย่างโชกโชนเท่านั้น จึงจะสามารถตีความได้ถูกต้อง และระดับการตีความนั้นก็ยังขึ้นอยู่กับความสามารถของแต่ละท่าน ว่าท่านปฏิบัติไปถึงระดับไหน ยิ่งปฏิบัติในระดับสูงมาก ก็ตีความได้ลึกซึ้งมาก ปฏิบัติได้น้อยก็ตีความได้น้อย

ในวันนี้ผู้บรรยายได้อธิบายถึงนิมิต ๓ คือ บริกรรมนิมิต อุคคหนิมิตและปฏิภาคนิมิต โดยที่ท่านใช้คำว่า ปฏิภาคนิมิตนั้นเป็นอุปจารสมาธิ เป็นภาพติดตาเหมือนกับรูปถ่าย ตรงจุดนี้ กระผม/อาตมภาพอยากที่จะแสดงความเห็นเพื่อแลกเปลี่ยนในฐานะผู้ปฏิบัติในกสิณมาก่อน แต่ว่าทางเจ้าหน้าที่ไมได้เปิดไมค์ฯ ให้ ไม่สามารถที่จะแสดงความเห็นในระหว่างนั้นได้...

.
"ภาวนาค้นหาจิต"

" .. ฉะนั้น "พระพุทธเจ้าจึงสอนให้ค้นหาจิต" คือ "ภาวนาพุทโธ" เอาจิตมารวมอยู่ในพุทโธอันเดียว จึงจะเห็นจิต "การค้นหาจิตเราจะต้องทำภาวนาพุทโธ" ทำให้จิตรวมเป็นอันหนึ่งอันเดียวจึงจะเห็นจิตของตน

เมื่อเราค้นหาจิตเห็นจิตแล้ว และเห็นว่านี่คือต้นตอของจิต ของสิ่งทั้งปวงที่มี อยู่ในโลกนี้ "จิตที่มากหลายอย่างนั้น มันออกไปจากจิตอันเดียวนี้" เมื่อจิตอยู่นึ่งกับพุทโธอันเดียว สรรพกิเลสทั้งหลายก็ไม่มี "แล้วจงใช้สติประคองจิตอันนั้นให้นิ่่งอยู่กับพุทโธอันเดียวเสียก่อน" อย่าให้ส่งส่ายไปมาทุกอิริยาบถทั้งสี่

ทำให้ชำนิชำนาญคล่องแคลว "จนเราจะให้อยู่ก็ได้ หรือเราจะให้คิดค้นพิจารณาในธรรมต่าง ๆ ก็ได้" หรือคิดค้นธรรมต่าง ๆ แล้ว "จะให้มานิ่งอยู่กับใจก็ได้" เมื่อเข้าถึงใจแล้วพุทโธไม่ต้องบริกรรมก็ได้ .. "

"ฝึกหัดสมาธิโดยบริกรรมพุทโธ"
หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันศุกร์ที่ ๑๘ พฤศจิกายน ๒๕๖๕

"... ศีลทาน เราจะทำไม่ได้เสมอไปเป็นนิจ แต่ทำไว้บ่อยๆ ก็ยังดี บุญกุศลจะช่วยได้บ้าง

ถ้าเราทำห่างนักก็จะช่วยอะไรเราไม่ได้ เขาว่า บุญทานนั้นทำไปทำมา
คนทำบุญก็ต้องตาย ไม่ทำก็ตาย ตายด้วยกันก็จริงอยู่ดอก แต่ตายผิดกัน

คนทำบาปนั้น ตายไปกับผีกับเปรต ตายตามป่าตามดง ตามถนนหนทาง
แต่คนทำบุญนั้น ตายไปในกองบุญกองกุศล ตายสบายแล้วไปเกิดก็สบายอีก
ไม่ต้องไปเกิดในที่ทุกข์ยาก เหมือนคนทำบาป ..."

โอวาทธรรม พระสุทธิธรรมรังสีคัมภีรเมธาจารย์
(ท่านพ่อลี ธมฺมธโร)
Credit: ขอขอบพระคุณที่มาจาก Facebook พระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันพฤหัสบดีที่ ๑๗ พฤศจิกายน ๒๕๖๕

ถาม : เมื่อเรารู้สึกว่าการที่เรามีชีวิต เรามีขันธ์ห้า แล้วเราทุกข์มาก ทุกข์ตลอดเวลา เราควรวางกำลังใจอย่างไร?
ตอบ : ก็ต้องรู้สึกว่าเราไม่มีชีวิต เพราะคำถามเขาบอกว่ารู้สึกว่ามีชีวิต แค่เรารู้สึกว่าไม่มีชีวิตก็หายทุกข์แล้ว

รู้ว่าทุกข์ก็อย่าไปแบกเอาไว้ เมื่อเห็นว่าทุกข์ ขึ้นชื่อว่าการเกิดมาทุกข์เช่นนี้เราไม่ต้องการอีกแล้ว ก็ให้ตั้งหน้าตั้งตาปฏิบัติทุกอย่างเพื่อความพ้นทุกข์ คือปฏิบัติใน ศีล สมาธิ ปัญญา

ถาม : จริง ๆ เวลาเราทุกข์ก็ไม่อยากแบกหรอกครับ แต่ทุกข์เกาะอยู่กับเรา จะทำอย่างไรครับ ?
ตอบ : เมื่อคืนกล่าวไปแล้วว่า จริง ๆ ตัวเราไปปรุงแต่งเองต่างหาก ถ้าสักแต่เห็นว่าทุกข์เฉย ๆ ทุกข์มีอยู่อย่างนั้นแหละ แต่คราวนี้ว่าเราไปแบกว่าทุกข์เป็นของเราก็กลุ้มตายชักเลย
.....................................
พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร. วัดท่าขนุน
www.watthakhanun.com

ต้องเตรียมตั้งแต่ต้น ไม่ใช่มาเตรียมตอนแก่: คำสอน "หลวงพ่อจรัญ ฐิตธมฺโม"

อาตมาไปพบสามีภรรยาคู่หนึ่งเป็นคนยากจนมาก อยู่ที่อำเภอน้ำหนาว อาชีพปลูกกะหล่ำปลีขาย ทางราชการเขาให้เดือนละ 200 บาท เพราะยากจนมาก ตาแก่อายุ 82 ปี ภรรยาอายุ 76 ปี อยู่กันสองคนตายาย ตาก็มองไม่เห็น ตอนนั้นอาตมาจะไปสร้างส้วมให้คณะสงฆ์ เขารีบวิ่งมาหา อาตมาก็จะรีบไปขอนแก่น อาตมาก็ "เห็นหนอ" ออกมาชัดเลย เดี๋ยวจะต้องให้เงิน 1,000 บาท เขาเล่าให้ฟังเป็นกฎแห่งกรรม

เขาเล่าว่ามีลูก 7 คน อยู่ที่กรุงเทพฯ ได้เงินเดือนเป็นหมื่น เงินเดือนมากๆ ทุกคน แต่เหตุใดหนอไม่เคยกลับไปช่วยพ่อแม่เลย ไม่เคยไปให้พ่อแม่แม้แต่สตางค์แดงเดียว เพราะเหตุใด เราจะมาเตรียมตอนแก่ได้ไหม ประวัติศาสตร์ต้องบันทึกไว้ให้ได้ มันเป็นกฎแห่งกรรม อย่าไปโทษลูก เพราะตาแก่ยายแก่ไม่ได้เตรียมไว้ก่อน ในข้อที่ว่า รักลูกคิดปลูกฝัง ให้ลูกตั้งตนฝึกรีบศึกษา ตาแก่ยายแก่ไม่ได้เตรียมตรงนั้นเลย ลูกต้องไปหากินเอง ต้องไปเรียนหนังสือเองทั้ง 7 คน เป็นกฎแห่งกรรมของตาแก่เอง
เขาบอกว่าผมอยู่มาร้อยเอ็ดเจ็ดหัวเมือง พ่อแม่เกิดในตระกูลยาจกหาเช้ากินค่ำ ผมเป็นลูกจ้างเขา...

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันพุธที่ ๑๖ พฤศจิกายน ๒๕๖๕

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันอังคารที่ ๑๕ พฤศจิกายน ๒๕๖๕

อย่าลืมว่ามโนมยิทธิสำหรับพวกเราก็คือโลกียอภิญญา ถ้าเรารวบรวมความมั่นใจได้เมื่อไรก็ได้เมื่อนั้น ก็จะได้ตอนนั้น ก็จะได้เดี๋ยวนั้น แต่ในขณะเดียวกันถ้าศีลบกพร่องเมื่อไรก็จะเสื่อม ก็จะคลายตัวไป เรามั่นใจใหม่เมื่อไรก็ได้อีกเมื่อนั้น

เรื่องของอภิญญาโลกีย์ก็เป็นอย่างนี้ ถามว่าในเมื่อเป็นอภิญญาโลกีย์ ทำไมถึงไปนิพพานได้ เพราะว่าตอนช่วงนั้นครูฝึกจะสอนให้เราตัดกิเลสให้วางกำลังใจเราเทียบเคียงพระโสดาบัน พระโสดาบันแปลว่า ผู้เข้าถึงกระแสพระนิพพาน เราก็เลยไปนิพพานได้ แต่ของเราไปได้แค่ชั่วคราวถึงเวลาเขาไล่กลับ เขาไม่ให้อยู่หรอก

เพราะฉะนั้น..ทำเอาไว้เถอะ เพราะถ้าหากว่าเราทำมโนมยิทธิได้แล้วให้เกาะพระนิพพานโดยตรง ให้เกาะพระพุทธเจ้าบนนิพพานโดยตรง อันนั้นเป็นวิธีตัดกิเลสโดยอัตโนมัติที่สุด รู้สึกว่าจะโกรธใครวิ่งเข้าไปกราบพระบนนิพพาน รู้สึกว่าราคะเกิดก็วิ่งไปกราบพระบนนิพพาน ถ้าหากว่าราคะ โลภะ โทสะ โมหะ ขึ้นอยู่กับตัวของเรานี้ไม่มีจิตไปปรุงแต่ง กิเลสเจริญงอกงามไม่ได้ ก็จะเฉาตายไปในเวลาอันรวดเร็วไม่เกินนาที สองนาที ถ้าเราทำอย่างนี้บ่อย ๆ จะเป็นการตัดกิเลสอัตโนมัติ ถ้าเคยชินจะเป็นพระอรหันต์ไปเลย...

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันจันทร์ที่ ๑๔ พฤศจิกายน ๒๕๖๕

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันอาทิตย์ที่ ๑๓ พฤศจิกายน ๒๕๖๕

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันเสาร์ที่ ๑๒ พฤศจิกายน ๒๕๖๕

กองกรรมฐานต่าง ๆ ที่จำเป็นในการปฏิบัติของเรา อันดับแรกที่ทิ้งไม่ได้โดยเด็ดขาด คือ อานาปานสติ หรือการระลึกถึงลมหายใจเข้าออก เพราะถ้าไม่มีลมหายใจเข้าออก เราก็ไม่สามารถที่จะสร้างสมาธิให้เกิดได้ กองกรรมฐานอื่น ๆ ก็ไม่สามารถที่จะทรงตัวอยู่ได้

การที่ใช้อานาปานสตินั้นควรที่จะควบพุทธานุสติไปด้วยเพื่อเป็นกำไร ก็คือการใช้คำภาวนาว่า “พุทโธ” ก็ดี “สัมมาอรหัง” ก็ดี ซึ่งทำให้ระลึกถึงองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้เป็นปกติ หรือถ้าหากท่านใดถนัดในการจับภาพพระเป็นพุทธานุสติ นั่นก็เป็นส่วนของกสิณ ให้เลือกเอาอย่างใดอย่างหนึ่งที่เราถนัด ยกเว้นว่าเราทำกรรมฐานกองเหล่านั้นได้ทั้งหมดแล้ว จึงนำมาประยุกต์รวมกันได้

ครั้นเราใช้อานาปานสติกรรมฐานควบกับพุทธานุสติกรรมฐานแล้ว เมื่อภาวนาไปจนอารมณ์ใจทรงตัว ก็ให้แผ่เมตตาไปสู่สรรพสัตว์ทั้งหลาย ทุกภพทุกภูมิ ทุกหมู่ทุกเหล่า ตั้งใจว่าเราไม่เป็นศัตรูกับใคร เรายินดีเป็นมิตรกับคนและสัตว์ทั่วโลก ตัวเมตตาพรหมวิหารจะช่วยให้กำลังใจของเราเยือกเย็น ชุ่มชื่น อิ่มเอิบ มีความไม่เบื่อไม่หน่ายในการปฏิบัติธรรม ไม่อย่างนั้นถ้าเราไม่มีการแผ่เมตตาเป็นปกติ ก็จะรู้สึกว่าแห้งแล้ง ติดขัด...

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันศุกร์ที่ ๑๑ พฤศจิกายน ๒๕๖๕

เรื่องทำบุญเพียงน้อยนิด กลับได้อานิสงส์มาก!

“ครูบาชัยวงศา” เมตตาสอน”วิธีทำบุญ” แม้เพียงสองสลึง แผ่นดินยังถึงกับสะทือน!
เรื่องที่จะเล่านี้เป็นเมตตาธรรมจากครูบาวงศ์หรือครูบาชัยวงศา พระอริยสงฆ์อีกรูปหนึ่งของแผ่นดินธรรม ครูบาวงศ์ หรือท่านเป็นศิษย์ของครูบาเจ้าศรีวิชัยตนบุญผู้ยิ่งใหญ่แห่งแผ่นดิน
ครูบาวงศ์ท่านมีเมตตามากโดยเฉพาะคนไทยและคนกระเหรี่ยงภาคเหนือตอนบนรู้จักท่านดี เรื่องที่ขอเมตตามาเล่าให้กำลังใจกันในวันนี้ชื่อเรื่องว่า
“ทำบุญ สอง สลึง ทำให้แผ่นดินไหว “
ในอดีตกาล ล่วงมาแล้ว สมัยองค์พระผู้มีพระภาคเจ้ายังทรงพระชนย์อยู่ มีพระยาเจ้าเมือง เมืองหนึ่ง มีใจศรัทธาปรารถนาจะถวายผ้ากฐินเป็นทาน จึงได้ ป่าวประกาศไปทั่ว บ้านเมืองเพื่อเชิญชวนให้ชาวเมืองได้ร่วมทำบุญในครั้งนี้
ข่าวทราบถึง มหาเศรษฐี สองคนผัวเมีย มีเงินทองอยู่ ๘๘ โกฏิ เขาทั้งสองเกิดความศรัทธาปิติยินดี ในกองบุญกฐินนั้น จึงตั้งใจที่จะร่วมถวายทาน ผ้ากฐิน ตกกลางคืนมา สองผัวเมียก็มาคิดว่า ตัวเรานี้ มีข้าวของมากมาย แต่ไม่มีอันใดเลย ที่หามาด้วย น้ำพักน้ำแรงของตน มีแต่ใช้คนอื่นหามา มัน จะ เกิด อานิสงส์แก่เรามากไหมหนอ เมื่อคิดอย่างนั้น...

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันพฤหัสบดีที่ ๑๐ พฤศจิกายน ๒๕๖๕

ถาม : หนูควรอธิษฐานอย่างไรคะ ?
ตอบ : อธิษฐานอย่างไร อะไร ๆ ก็เอาพระนิพพานไว้ก่อน หลวงพ่อวัดท่าซุงท่านบอกว่า พระนิพพานเหมือนยอดเขาสูงสุด ก่อนจะถึงยอดสูงสุด เราผ่านไปตามระยะทาง มีอะไรอยู่ก็ได้ทั้งนั้น
.....................................
พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร. วัดท่าขนุน
www.watthakhanun.com

ขอบคุณภาพรูปหล่อพระวิสุทธิเทพ สมเด็จองค์ปฐม วัดพุทธพรหมยาน จากคุณ ภัทร์ษกรณ์ จิระประเสริฐสุข

ธรรมบรรยายใน "โครงการปฏิบัติธรรม นิสิตบัณฑิตศึกษา และประชาชนทั่วไป ครั้งที่ ๒/๒๕๖๕"
วันพุธที่ ๙ พฤศจิกายน พุทธศักราช ๒๕๖๕ เวลา ๐๙.๐๐ น.
พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร. เจ้าอาวาสวัดท่าขนุน รองเจ้าคณะอำเภอทองผาภูมิ (๒)
เป็นวิทยากรธรรมบรรยายใน "โครงการปฏิบัติธรรม นิสิตบัณฑิตศึกษา และประชาชนทั่วไป ครั้งที่ ๒/๒๕๖๕"
ถวายเป็นอาจาริยบูชาแด่เจ้าประคุณสมเด็จพระพุฒาจารย์ (อาจ อาสภมหาเถระ)
เนื่องในวันครบรอบ ๑๑๙ ชาตกาล
ณ สถาบันวิปัสสนาธุระ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันพุธที่ ๙ พฤศจิกายน ๒๕๖๕

การลอยกระทงนี้ เป็นการบูชารอยพระบาทขององค์สมเด็จพระบรมโลกนาถ ที่ทรงแสดงรอยพระบาทให้ปรากฏ คือทรงอธิษฐานไว้ที่ แม่น้ำนัมมทานที ตามพระบาลีกล่าวไว้ว่าอย่างนั้น แต่จริงๆ แล้วไม่ใช่ในแม่น้ำ ถ้าในแม่น้ำพญานาคมายาก แต่ความเป็นจริงมันเป็นปากน้ำนัมมทานที เป็นจุดหนึ่งของทะเลหรืออยู่ในห้วงของทะเลที่องค์สมเด็จพระชินศรีทรงแสดงรอยพระบาทไว้ ทั้งนี้ก็เพื่อให้เป็นไปตามอัธยาศัยของพญานาคและสัตว์น้ำทั้งหลาย
แต่การลอยกระทงนี้ บรรดาท่านพุทธบริษัททั้งหลาย ถ้าเราจะปรารภแต่รอยพระพุทธบาทอย่างเดียวก็เห็นว่าไม่สมเหตุสมผล ความจริงแล้วขอให้บรรดาท่านพุทธศาสนิกชนตั้งใจบูชาพระรัตนตรัย นั่นก็คือบูชา พระพุทธเจ้า บูชาพระธรรม คำสั่งสอนขององค์สมเด็จพระชินวร แล้วก็บูชาพระอริยสงฆ์ทั้งหลาย อย่างนี้เราจะมีบุญใหญ่ได้รัตนะถึง ๓ ประการ หรือว่าอนุสสติทั้ง ๓ ประการ
การลอยกระทงนี้ ตามโบราณเขาถือว่าเป็นการขอขมาโทษต่อองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า สมัยเด็กๆ ท่านผู้ใหญ่เคยบอกว่า เราเคยถ่ายอุจจาระก็ดี ปัสสาวะก็ดี ลงในแม่น้ำ ถือว่าเป็นการไม่เคารพรอยพระบาทขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า แต่ความจริงเรื่องนี้เห็นว่าจะไม่สมเหตุสมผล...

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันอังคารที่ ๘ พฤศจิกายน ๒๕๖๕

มีเวลาว่างเมื่อไร สิ่งแรกที่ควรนึกถึงคือลมหายใจเข้าออก หรือภาพพระ หรือคำภาวนา ถ้าใครสามารถรักษากำลังใจแบบนี้ได้ อาตมายืนยันว่า ๓ เดือนก็เห็นหน้าเห็นหลังแล้ว แต่ถ้าเราภาวนาเสร็จ ลุกขึ้นก็เลิกเลย วันรุ่งขึ้นเอาใหม่ ภาวนาครึ่งชั่วโมงกำลังอารมณ์ดี ลุกขึ้นก็เลิกอีก ถ้าอย่างนี้ก็ทำไปเถอะ กี่ชาติก็อยู่แค่นั้นแหละ..!

เพราะว่าการปฏิบัติภาวนาของเราเหมือนกับว่ายทวนน้ำ เราว่ายทวนน้ำมาเต็มที่เลย พอปล่อยอะไรเกิดขึ้น ? ก็ไหลตามน้ำไปสิ ไปโน่น..เกือบถึงปากอ่าวแล้ว พอวันรุ่งขึ้นเริ่มว่ายขึ้นมาใหม่ หมดเวลาก็ปล่อยอีก เราจะกลายเป็นคนขยัน ทำงานทุกวันแต่ผลงานไม่มีเลย
.....................................
พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร. วัดท่าขนุน
www.watthakhanun.com

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันจันทร์ที่ ๗ พฤศจิกายน ๒๕๖๕

อภิญญา ๖

พุทธวิธีน้อมจิตเพื่อจุตูปปาตญาณ (วิชชา ๓)

ทธวิธีน้อมจิตเพื่อจุตูปปาตญาณ (วิชชา ๓) | Buddhology (พุทธวิธีปฏิบัติธรรม)
พุทธวิธีน้อมจิตเพื่อ จุตูปปาตญาณ (สัมมาสมาธิ-สัมมาญาณะ) มหาอัสสปุรสูตร พระไตรปิฎก ฉบับหลวง เล่มที่ ๑๒ ข้อ ๔๗๔, ๔๗๖
https://uttayarndham.org/node/5510
ปัญญากับฤทธิ์ เราควรเลือกปฏิบัติสิ่งใดสิ่งหนึ่งหรือไม่ | Dhamma Sharing (ธรรมกระจ่าง)
ศาสนาพุทธทุกพุทธันดรจะประกอบด้วยปัญญา ฤทธิ์ และการจัดการที่ดีเสมอ จึงมีอัครสาวกด้านปัญญา พุทธันดรนี้คือท่านพระสารีบุตร อัครสาวกด้านฤทธิ์ พุทธันดรนี้คือท่านพระมหาโมคคัลลานะ และมหาอุปัฏฐากจัดการกิจต่าง ๆ พุทธันดรนี้คือท่านพระอานนท์
https://uttayarndham.org/node/5123
มหาวัจฉโคตตสูตร | Tripitaka Glory (พระไตรปิฎกเสียง)
https://uttayarndham.org/node/4992
วิภังคสูตร | Tripitaka Glory (พระไตรปิฎกเสียง)
https://uttayarndham.org/node/3503
มหาวัจฉโคตตสูตร | Tripitaka Glory (พระไตรปิฎกเสียง)
, ปริพาชกวัจฉโคตรขอให้พระผู้มีพระภาคทรงแสดงธรรมทั้งที่เป็นกุศล...

พระอาจารย์กล่าวว่า “ผู้ใดที่เข้มงวดกับตนเองได้ หักห้ามใจตนเองได้ ย่อมสามารถรักษาศีลทุกข้อได้โดยไม่หนักใจ เพราะว่ากำลังในการหักห้ามใจตนเอง ไม่ว่าจะในศีลข้อใดก็ตาม เท่าเทียมกันหมด แม้ว่าจะมีบางส่วนที่เป็นจุดอ่อนเฉพาะของแต่ละคน แต่ถ้าหากว่าตั้งใจจริง ๆ ก็สามารถที่จะผ่านไปได้

คราวนี้ในความที่เราตั้งใจรักษาศีลด้วยความระมัดระวัง กลัวว่าแต่ละสิกขาบทจะบกพร่อง เป็นการสร้างสมาธิให้เกิดอยู่แล้ว ดังนั้น..ถ้าหากว่าเรามาปฏิบัติภาวนา สมาธิก็จะทรงตัวได้ง่าย เมื่อสมาธิทรงตัวแนบแน่น สงบระงับ สภาพจิตที่ผ่องใสขณะนั้น ปัญญาก็จะเกิดขึ้น ทำให้เห็นช่องทางว่า เราจะ ลด ละ เลิก กิเลสแต่ละตัวในลักษณะใด

ดังนั้น..ส่วนที่จะต้องเตรียมพร้อมที่สุดในการปฏิบัติธรรมของพวกเรา ต้องเริ่มที่ศีล คนที่จะรักษาศีลได้ดี ต้องเป็นคนมีระเบียบวินัย คนไหนก็ตาม ถ้าเอ่ยอ้างว่ารักความอิสระ ทำตัวเป็นควายแหกคอก โอกาสที่จะรักษาศีลได้มีน้อยมาก เพราะว่าสภาพจิตตกเป็นทาสของกิเลส ยอมให้กิเลสจูงไป โดยที่ตัวเองไม่คิดที่จะต้านทาน แล้วก็ไปให้เหตุผลข้าง ๆ คู ๆ กับตัวเองว่า เป็นคนรักอิสระ

ถ้าหากว่าในระดับต้นก็คือ รับกฎเกณฑ์ในบ้านไม่ได้ ระดับกลาง...

มหัศจรรย์แห่งลมหายใจประตูสู่กรรมฐานทั้ง 40 กอง

ผู้ถาม : ชีวิตติดขัด เสียคนรัก ผ่อนบ้าน ผ่อนรถยนต์
จากคนเคยมีเงิน แต่ตอนนี้ก็ขัดสนไปหมด หมุนไม่ทัน
จะทำอย่างไร จะแก้ไขอย่างไรดี หาทางออกไม่เจอสักที
หลวงตาตอบ : ลำบากนะชีวิตนี้
เห็นท่าจะต้องไปบวชแล้วหละ
ก็คงมีวิธีเดียว ต้องบวชแล้วหละ
ลองตั้งสัจจะอธิษฐานกับโพธิสัตว์องค์ใดองค์หนึ่ง
ที่เราเกี่ยวข้องเกี่ยวพันกับท่าน
อธิษฐานให้มั่นๆ หน่อย
ถ้าจบตรงนี้จะบวชหรือจะทำความดี
หรือจะรักษาศีล 5 หรือศีล 8 ตลอดชีวิต
มันมีคนๆนึงเมื่อสัก 20 ปีแล้วเนี่ย
สมัยก่อนเขาเป็นโรคที่ไม่หาย ยังไงก็ไม่หาย
เป็นก็..มันมีขึ้นแล้วนะ ตุ่มขึ้นแล้ว
เขาไปหาหลวงตาที่ถ้ำ ก็แนะนำลักษณะอย่างนี้แหละ
เราช่วยอะไรเขาไม่ได้หรอก
เอ็งตั้งสัจจะอธิษฐานกับหลวงปู่สิ
จะรักษาศีลตลอดชีวิต ศีล 5 เนี่ยนะ
แล้วก็จะกินน้ำมนต์ จะสวดมนต์
สวดจักพรรดิ ตลอดเวลาที่นึกได้
อธิษฐานนะ..
ไม่ใช่..ไม่ใช่อธิษฐานแบบรัดเกินไปนะ
จะสวดมนต์จักรพรรดิทุกวันถ้านึกได้
ก็ถูกแล้วหละ ใช่ไหม..
นึกได้ก็จะสวดไง แล้วจะรักษาศีล5 ตลอดชีวิตนะ
จะกินน้ำมนต์ตลอดชีวิต
เขาใช้เวลา 3-4 ปีนะ ตอนนี้เขายังมีชีวิตอยู่
หายนะ..
เนี่ย..คนที่ถามเมื่อกี้เหมือนกัน
ลองพิจารณาตัวเอง...