เรื่องเด่น บันทึกการเดินทาง "อดีตเชื่อมปัจจุบัน"

ชมวิวและถ่ายรูปกันตามอัธยาศัย


















ชมสถานที่และถ่ายรูปกันบริเวณจตุรัสเมืองศิมลา














สายเที่ยวไปนั่งรถกระเช้า สายช็อปฯ เชิญตามอัธยาศัย ๑๑.๐๐ น. เจอกัน​

 

ลงจากกระเช้าเดินขึ้นไปยังเทวาลัยเทพหนุมาน






ลูกน้องเทพหนุมาน














กลับลงไปร้านอาหาร รอจนพวกเรามาครบ และรอต่อไปเป็นชั่วโมงอาหารก็ยังไม่มา..!








ชมวิวและถ่ายรูปรออาหาร​

 

สั่งอาหารตั้งแต่ ๑๐.๔๐ น. จน ๑๑.๕๕ น. ยังไม่ได้อะไรสักอย่าง จนพวกเราต้องบุกก้นครัวไปตักทุกอย่างที่กินได้ออกมา แล้ว ๑๒.๑๕ น. ผัดหมี่จานแรกก็ได้ฤกษ์ออกมาแล้ว..!


ยังอุตส่าห์มีตามมาอี๊กกกก..!


เวลา ๑๒.๔๐ น. ไม่รอเอ็งเพาะเห็ดแล้ว ไปก่อนละนะ..!




ลงลิฟท์มาจากชั้น ๗ โน่น..!












เดินไปลงลิฟท์ย้อนกลับทางเดิมอีก ๒ ชั้น แล้วมาขึ้นรถเดินทางไปยังวังอุปราชผู้ปกครองอินเดีย​

 

ดีงามพระราม ๑๐ เขาอนุญาตให้คณะของเราเอารถเข้าไปได้ ไม่ต้องเดินอีกเป็นกิโลเมตร..!


ไปรอคิวซื้อตั๋วยาวมาก


ระหว่างที่รอตั๋ว






















ได้ตั๋วแล้วรีบเข้ารีบออก..ฝนจะตก..!




ฟ้าคื้อคื้อโฝมาจะโตะ..เดี๋ยก็โตะ..เดี๋ยก็โตะ.เดียวก็โตะ..!


มาเปลี่ยนขึ้นรถบัสแบบชุ่มโชกฉ่ำแฉะ


เวลา ๑๔.๓๐ น. (อินเดีย) ฝ่าฝนมุ่งไปเมืองจันทิครห์


เวลา ๑๖.๐๐ น. (อินเดีย) ถึงเมืองฟลอเรสท์ ฝนทางนี้ก็เริ่มตกหนัก
​

 

เวลา ๑๖.๓๐ น. (อินเดีย) จอดเข้าห้องน้ำ ฝนก็เริ่มตก เหมือนวิ่งไล่ตามคณะของเรามาตลอดทาง


เวลา ๑๗.๑๕ น. (อินเดีย) ถึงด่านเก็บค่าผ่านทางเมืองรามปุระ


ฝนตกรถติดนิ่ง ๆ ที่เมืองซีรักปุระ










เทวดาฟ้าดินช่วยอำนวยสงเคราะห์ จากที่คิดว่าจะมาถึงเมืองจันทิครห์ทุ่มครึ่ง ยังไม่ทันหกโมงเย็นก็มาถึงแล้ว นายวิกรมจึงจัดให้มาเดินห้างกันก่อน..!




ทุ่มตรงเดินจากห้างสรรพสินค้าไปขึ้นรถเพื่อเดินทางไปสนามบิน




ระหว่างรถติด คุณเอก็กล่าวขอบคุณคณะของเรา


น้องการ์ตูนปิดท้ายรายการ




มอบทิปให้นายวิกรม มัคคุเทศน์ท้องถิ่น​

 

เวลา ๑๙.๔๐ น. (อินเดีย) ถึงสนามบินจันทิครห์








ผ่านการตรวจเข้มเข้าไปเช็คอิน แล้วผ่านเครื่องเอ๊กซเรย์ไปพร้อมน้ำทั้งกระบอก ส่วนหลวงพ่อนิลโดนเรียกตรวจคนเดียว ๔ รอบ..!


ประตูขึ้นเครื่องยังไม่เปิด ทำอะไรสะดวกเกินไป ต้องนั่งรอ ๑ ชั่วโมงครับ


เวลา ๒๑.๓๐ น. (อินเดีย) เรียกขึ้นเครื่อง


นั่งกับคุณเอ
​

 

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันอาทิตย์ที่ ๔ พฤษภาคม ๒๕๖๘

​

 

วันจันทร์ที่ ๕ พฤษภาคม พุทธศักราช ๒๕๖๘


เวลา ๐๐.๑๐ น. (อินเดีย) ถึงท่าอากาศยานนานาชาติอินทิราคานธี


อุณหภูมิ ๒๘ องศาเซลเซียส


เครื่องเสียเวลาไปชั่วโมงกว่า ยังต้องมารอกระเป๋ากันอีก..!


มีคนบ่นว่า "มาอินเดียไม่มีครั้งไหนที่ไม่ต้องวิ่ง..!"




ขอออกตั๋วกลับไทย แล้วมาแออัดยัดเยียดกันหน้า ตม. อินเดีย


แล้วมายัดทะนานกันอย่างหนักที่หน้าเครื่องเอ๊กซเรย์..!




เครื่องบินอ้อมหนีพายุได้ แต่เราหนีเครื่องเอ๊กซเรย์ไม่ได้..!




หลุดออกมาได้ก็เดินขาลากไปรอที่ประตูขึ้นเครื่องหมายเลข ๓


เที่ยวบินที่ TG332 ประตูขึ้นเครื่อง 3A


"เสบียงบุญ" วันนี้


เจ้าหน้าที่มาช้า เรียกพวกเราที่หน้าประตูขึ้นเครื่องออกไปตรวจตั๋วใหม่


เวลา ๐๓.๑๕ น. (อินเดีย) ได้ฤกษ์เรียกขึ้นเครื่อง


ประกันว่าไปถึงเมืองไทย แต่..เวลาไหนไม่รู้ ?!​

 

เวลา ๐๘.๕๕ น. ถึงเมืองไทยก่อนเวลา ๒๐ นาที




มาต่อรถไฟฟ้าไปอาคารผู้โดยสารขาเข้า






ลงรถไฟฟ้า ผ่า ตม. มารับกระเป๋า จบงานแล้วเจ้าข้า..!


ทิปหัวหน้ามัคคุเทศก์ด้วย ๕๕๕
​