เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันอังคารที่ ๑๕ สิงหาคม ๒๕๖๖

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันอังคารที่ ๑๕ สิงหาคม ๒๕๖๖

​

 

วันนี้ตรงกับวันอังคารที่ ๑๕ สิงหาคม พุทธศักราช ๒๕๖๖ เป็นวันแรกของการตรวจประเมิน โครงการสร้างความปรองดองสมานฉันท์ด้วยหลักธรรมทางพระพุทธศาสนา (หมู่บ้านรักษาศีล ๕) ระดับหน (กลาง) ซึ่งกระผม/อาตมภาพได้รับการแต่งตั้งเป็นคณะกรรมการตรวจประเมินระดับหนของหน (กลาง) เป็นครั้งแรก และเป็นวัดแรกที่ได้รับการตรวจประเมินของทุกหน โดยไปตรวจประเมินวัดนิคมวาสี หมู่ที่ ๑๐ ตำบลขุนโขลน อำเภอพระพุทธบาท จังหวัดสระบุรี ซึ่งมีพระครูพิสณฑ์สิทธิการ, ดร. เป็นเจ้าอาวาส และเป็นรองเจ้าคณะอำเภอพระพุทธบาทด้วย

กระผม/อาตมภาพเป็นคนตื่นเช้าตามปกติ จึงได้ตั้งใจแผ่เมตตาให้แก่เจ้าที่เจ้าทางทั้งหลาย ที่ได้อนุเคราะห์สงเคราะห์ให้การพักอยู่ ณ อารมณ์ดีรีสอร์ทนั้นเป็นไปด้วยความสะดวกสบายทุกประการ แล้วส่งใจขึ้นไปกราบพระ ภาวนาพระคาถาเงินล้าน ๑๐๘ จบ ซึ่งใช้เวลาประมาณ ๒ ชั่วโมง เมื่อคลายสมาธิออกมาก็สรงน้ำ แต่งองค์ทรงเครื่อง เก็บข้าวของบางอย่างขึ้นรถ อุทิศส่วนกุศลให้แก่เจ้าที่เจ้าทางทั้งหลายที่อนุเคราะห์สงเคราะห์ตลอดระยะเวลาที่ได้อยู่อาศัยบริเวณนี้

สิ่งทั้งหลายเหล่านี้ ถ้าหากว่าท่านทำเอาไว้จนเคยชิน ไม่ว่าจะไปที่ไหนก็จะได้รับความสุขความสะดวกสบาย โดยเฉพาะถ้าเป็นพระภิกษุสามเณร ให้หมั่นเจริญบทกรณียเมตตสูตรเอาไว้ให้เคยชิน ก่อนนอนก็เจริญกรณียเมตตสูตรสัก ๑ รอบ ส่งกำลังใจขออนุญาตเจ้าที่เจ้าทางทั้งหลาย ไม่ว่าจะเป็นอากาสเทวดา รุกขเทวดา ภุมมเทวดาก็ดี หรือว่าท่านทั้งหลายที่เป็นสัมภเวสี เปรต อสุกาย หรือสัตว์เดรัจฉานมีฤทธิ์ก็ตาม เราขอแค่มาอยู่อาศัยชั่วคราวเท่านั้น สิ่งหนึ่งประการใดที่เราได้กระทำแล้ว ถ้าหากว่าเป็นบุญเป็นกุศล ขอให้ทุกท่านได้โปรดอนุโมทนา เราจะได้รับความสุขเท่าไร ขอให้เธอทั้งหลายได้รับด้วย

หรือถ้าหากว่าท่านทั้งหลายยังไม่แน่ใจ ถ้าอยู่ในป่าในเขา ก็ให้หาก้อนหินหรือก้อนดินมาสัก ๘ ก้อน ภาวนาพระคาถาอิติปิ โส ๘ ทิศ แล้วโยนออกไปทิศละก้อน โดยที่ตั้งใจอธิษฐานว่า ให้บารมีของพระหมดไปเมื่อตะวันขึ้น ไม่เช่นนั้นแล้วถ้าหากกำลังของท่านสูงถึงระดับปฐมฌานขึ้นไป บริเวณเหล่านั้นจะกลายเป็นเขตหวงห้ามไปเนิ่นนาน อาจจะหลายสิบปี หรือว่าหลายร้อยปี ตามแต่กำลังที่ท่านทรงได้

บรรดาผู้ที่เคยอาศัยอยู่บริเวณนั้นก็จะเดือดร้อน เพราะว่าเข้าไปไม่ได้ จึงจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องไม่ลืมในการกำหนดเวลา ให้พุทธานุภาพหมดไปเมื่อพระอาทิตย์ขึ้นเรียบร้อยแล้ว สิ่งทั้งหลายเหล่านี้ ถ้าเราทำจนเคยชิน ความปลอดภัยก็จะมีในทุกที่ทุกสถาน ในกาลทุกเมื่อ

ครั้นลงมาเอาข้าวของขึ้นรถแล้ว ก็ได้คุยกับท่านเจ้าของรีสอร์ท ซึ่งก็ไม่ได้ถามชื่อถามนามสกุลให้ชัดเจน ท่านเล่าว่าเคยหมดลมหายใจ ตายไปในช่วงโควิด ๑๙ แพร่ระบาด ก็เลยทำให้เห็นความเป็นอนิจจังของชีวิต และตนเองก็มีกิจการเหล่านี้หลายแห่ง จึงตัดสินใจยกกิจการของอารมณ์ดีรีสอร์ทแห่งนี้ ให้เป็นศูนย์ปฏิบัติธรรมมงคลนานาชาติ เพื่อที่จะสร้างสมบุญกุศลเป็นการส่วนตัว เมื่อถึงเวลา ถ้าหากว่าสิ้นชีวิตลงไปอีก ก็จะได้ไปในภพภูมิที่สูงกว่าที่ตนเองได้ไปพบเห็นมาแล้ว

 

ตอนที่ท่านหมดลมหายใจไปเพราะเชื้อไวรัสโควิด ๑๙ แล้วได้รับคำสั่งว่า "ยังไม่ถึงเวลา ให้ลงไปใหม่" ท่านเองขอเอาไว้ว่า อันดับแรกเลย..ขออย่าให้ติดเตียง อันดับที่สองก็คือ..ขออย่าให้ต้องใส่สายระโยงระยาง ไม่เช่นนั้นแล้ว ท่านอยู่บนนี้สบายดีแล้ว ท่านจะไม่ยอมลงมา

เมื่อข้างบนรับปาก ท่านถึงได้ยอมลงมา และตั้งหน้าตั้งตาสร้างความดี โดยเฉพาะสละอารมณ์ดีรีสอร์ทให้เป็นศูนย์ปฏิบัติธรรมมงคลนานาชาติ และยังได้บอกว่า เคยไปหากระผม/อาตมภาพถึงวัดท่าขนุน ๒ ครั้ง แต่ว่าไม่ได้พบสักครั้งเดียว..! จึงดีใจมากที่ได้มาพบที่นี่ และขอถ่ายรูปร่วมกันเป็นที่ระลึก

เมื่อเสร็จธุระแล้ว กระผม/อาตมภาพก็เดินทางไปยังวัดนิคมวาสี ซึ่งอยู่ห่างไปแค่ไม่กี่กิโลเมตรเท่านั้น เมื่อไปถึงท่านดร.พระครูอรุณ ก็คือพระครูพิสณฑ์สิทธิการ ได้รีบออกมาต้อนรับ จะนำเอาน้ำชากาแฟมาถวาย กระผม/อาตมภาพเรียนท่าน ดร.รุ่นน้องว่า "ไม่ต้อง" เพราะว่าปกติไม่ฉันของทั้งหลายเหล่านี้ แต่ว่าขออนุญาตเดินดูนิทรรศการและการจัดสถานที่ต่าง ๆ เสียก่อน จะได้รู้ว่าท่านนำเสนออะไรบ้าง

จนกระทั่งเมื่อเดินดูสถานที่ทั้งหมดแล้ว บรรดาพระเถรานุเถระก็ได้ทยอยกันมา จนกระทั่งเจ้านายใหญ่ ก็คือพระเดชพระคุณพระธรรมวชิรานุวัตร, ดร. (แย้ม กิตฺตินฺธโร) เจ้าคณะภาค ๑๔ ประธานคณะกรรมการอำนวยการกลาง โครงการสร้างความปรองดองสมานฉันท์ด้วยหลักธรรมทางพระพุทธศาสนา (หมู่บ้านรักษาศีล ๕) เดินทางมาถึง เมื่อต้อนรับและนิมนต์ท่านเข้าที่แล้ว ทางด้านเจ้าภาพก็ถวายข้าวต้มเป็นอาหารเช้า ซึ่งพวกเราต้องบอกว่าฉันกันกระจาย..!

เหตุที่เป็นเช่นนั้นก็อาจจะเป็นเพราะว่าทุกคนล้วนแล้วแต่เดินทางมาไกลทั้งสิ้น ยกเว้นพระเดชพระคุณท่านเจ้าคุณโม่ง หรือว่าพระเดชพระคุณพระราชวชิรมงคลวิสิฐ (อาทิตย์ สิริวฑฺฒโน) เจ้าคณะจังหวัดสระบุรี ในฐานะเจ้าของสถานที่เท่านั้น ที่ท่านอยู่ใกล้ แต่ก็คงออกอาการเดียวกันกับ ดร.พระครูอรุณ ก็คือคงจะไม่ค่อยได้หลับได้นอนนัก เพราะว่าห่วงงาน เนื่องจากว่าเป็นภาคแรกและเป็นวัดแรกที่ได้รับการตรวจประเมิน ตลอดจนกระทั่งเป็นจังหวัดแรกได้รับการตรวจประเมินตามงบประมาณปี ๒๕๖๖

เมื่อฉันเช้าเสร็จเรียบร้อยแล้ว พระคุณพระธรรมวชิรานุวัตร, ดร. ประธานคณะกรรมการอำนวยการกลาง พระเดชพระคุณพระเทพปวรเมธี, รศ, ดร. (ประสิทธิ์ พฺรหฺมรํสี) ประธานคณะกรรมการขับเคลื่อนระดับหน (กลาง) ก็นำพวกเราทั้งหมด เดินดูนิทรรศการต่าง ๆ ซึ่งทางโรงเรียนและหน่วยงานต่าง ๆ นำมาจัดแสดงให้เห็น โดยเฉพาะโครงการหมู่บ้านยั่งยืนของทางกระทรวงมหาดไทย ซึ่งดำเนินการร่วมกันในหมู่บ้านสะพานขาวแห่งนี้ ก็คือหมู่ที่ ๑๐ ตำบลขุนโขลน อำเภอพระพุทธบาท จังหวัดสระบุรี อันเป็นที่ตั้งของวัดนิคมวาสีนี่เอง

 

เมื่อถึงเวลาชมสถานที่ แจกรางวัลเด็กกันเรียบร้อยแล้ว พวกเราก็เข้าสู่ที่นั่ง ซึ่งได้รับการเตรียมการมาเป็นอย่างดี ก็ได้มีการบูชาพระรัตนตรัย เมื่อบรรดาพระเถระเจ้าของพื้นที่และหัวหน้าส่วนราชการ เข้าถวายสักการะองค์ประธานแล้ว เจริญบทสรรเสริญในหลวงรัชกาลที่ ๑๐ จากนั้นเข้าสู่การนำเสนอและการประเมิน

กระผม/อาตมภาพเองนั้น แม้ว่าจะเป็นมือใหม่ แต่ดูในหัวข้อแล้ว ไม่มีอะไรให้หนักใจ เพราะว่าทุกอย่างอยู่ในสิ่งที่ตนเองได้ศึกษาเรียนรู้มาทั้งสิ้น เพราะว่าหัวข้อในหมวดที่ ๓ ก็คือประเมินการปฏิบัติธรรมในพื้นที่แห่งนี้

เมื่อถึงเวลา ทุกภาคส่วนซึ่งได้รับการแนะนำตัวและบอกกล่าวข้อมูลต่าง ๆ แล้ว ทางด้านพระเดชพระคุณพระเทพเสนาบดี (ประเทือง อาภาธโร ป.ธ.๔) รองประธานคณะอำนวยการกลาง ก็ได้รับหน้าที่ต่อจากพระคุณพระธรรมวชิรานุวัตร, ดร. เพราะว่าเจ้านายใหญ่ท่านมีงานสำคัญที่จะต้องไปดำเนินการให้จบสิ้นลงภายในวันนี้ ต้องรีบเดินทาง

พระเดชพระคุณท่านเจ้าคุณประเทือง ซึ่งเรียกกันด้วยความคุ้นเคย ท่านให้แต่ละผู้รับผิดชอบได้ทำการประเมิน กระผม/อาตมภาพที่รับผิดชอบในหัวข้อที่ ๓ เมื่อตรวจดูแล้วว่า ทางวัดนิคมวาสีไม่ได้เป็นสำนักปฏิบัติธรรมประจำจังหวัดสระบุรี แต่ว่าก็มีการปฏิบัติธรรมในลักษณะข้างเคียงอยู่ ก็คือมีชาวบ้านเข้าปฏิบัติธรรมทุกวันพระตลอดปี มีนักเรียนเข้าวัดมาตามโครงการค่ายพุทธบุตรบ้าง โครงการอบรมและนำนักเรียนเข้าวัดบ้าง ตลอดจนกระทั่งทางส่วนราชการที่เข้ามาร่วมปฏิบัติธรรม มาร่วมบำบัดผู้ติดยาเสพติด เหล่านี้เป็นต้น

กระผม/อาตมภาพจึงต้องหาทางให้คะแนนเพิ่ม ด้วยการสอบถามในสิ่งที่ใกล้เคียง อย่างเช่นเรียนถามท่านผู้แทนของวัฒนธรรมจังหวัดสระบุรีว่า "ในพื้นที่หมู่บ้านสะพานขาวนี้ มีต้นทุนทางวัฒนธรรมอะไรซึ่งสามารถแปรเป็นมูลค่า เพื่อที่จะได้เข้ากับสัมมาชีพในส่วนของเบญจธรรมบ้าง ?" เนื่องเพราะว่าถ้าทุกคนเว้นจากการลักขโมยแล้ว ก็จำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องมีอาชีพที่มั่นคง และได้รับการชี้แจงจากตัวแทนของท่านวัฒนธรรมสระบุรี อย่างแจ่มแจ้งเป็นอย่างยิ่ง ได้ข้อมูลเกินกว่าที่ต้องการด้วย ได้รับการชื่นชมจากทุกฝ่ายเป็นอย่างมาก

ต่อจากนั้นกระผม/อาตมภาพ ได้ถามท่านผู้อำนวยการ สพฐ.ประถมศึกษา เขต ๑ สระบุรีว่า "มีโครงการหรือว่าวางแนวทางเอาไว้ว่า จะส่งเสริม สนับสนุน ให้โรงเรียนบ้านสะพานขาวแห่งนี้ เป็นโรงเรียนวิถีพุทธ หรือ โรงเรียนต้นแบบในการปฏิบัติตนวันพระอย่างไรบ้าง ?" ซึ่งท่าน ผอ.สพฐ. ประถมศึกษา เขต ๑ สระบุรี ก็ได้ตอบอย่างชัดเจนและเป็นระบบมาก

หลังจากนั้นก็เรียนถามไปทางด้านผู้อำนวยการสำนักงานพระพุทธศาสนาจังหวัดสระบุรี เกี่ยวกับการปฏิบัติตามโครงการครอบครัวอบอุ่นด้วยพระธรรม ซึ่งท่านผู้อำนวยการสำนักงานพระพุทธศาสนาจังหวัดสระบุรี ก็ได้ให้คำชี้แจงว่า ในช่วงที่เชื้อไวรัสโควิด ๑๙ ระบาดนั้นก็ได้ลดจำนวนโครงการลง แต่ว่าปัจจุบันนี้ก็เริ่มกลับไปอยู่ในรอบการปฏิบัติปกติ เหมือนอย่างกับช่วงที่เชื้อไวรัสยังไม่ได้ระบาดแล้ว

เมื่อกระผม/อาตมภาพหมดคำถามแล้ว ผู้ที่รับผิดชอบในหมวดอื่นก็ผลัดกันถามคำถาม จนกระทั่งกระจ่างแจ้งและสามารถที่จะประเมินได้ครบถ้วนแล้ว ทางด้านคณะกรรมการก็ออกไปเดินดูนิทรรศการอีกส่วนหนึ่ง ซึ่งได้รับการจัดมาโดยหน่วยงานอื่น ๆ รอบบริเวณวัดและในจังหวัด ทั้งรับฟังการบรรยายและรับแจกสิ่งของเป็นที่สนุกสนานเฮฮา จนกระทั่งแทบจะลืมการฉันเพลไปเลย..!

 

หลังจากได้ฉันเพลร่วมกันแล้ว พวกเราก็ได้เดินทางไปดูการบำบัดผู้ติดยาเสพติดที่วัดถ้ำกระบอก หมู่ที่ ๑๑ ตำบลขุนโขลน อำเภอพระพุทธบาท จังหวัดสระบุรี ซึ่งห่างออกไปแค่ ๓.๕ กิโลเมตรเท่านั้น ในส่วนที่เห็น ทุกอย่างนั้นไม่มีความสงสัยอะไร เนื่องเพราะว่าวัดถ้ำกระบอกนั้น มีชื่อเสียงในการบำบัดผู้ติดยาเสพติด มาตั้งแต่สมัยที่กระผม/อาตมภาพยังไม่ได้บวช จนกระทั่งทุกวันนี้ก็ยังทำหน้าที่นั้นอยู่

แต่ว่าในส่วนที่เห็นแล้วอยากจะติงก็คือว่า วัดมีพื้นที่ใหญ่มาก แต่ว่าทำการก่อสร้างสิ่งต่าง ๆ จนแน่นไปหมด ซึ่งในส่วนที่เหลืออยู่นั้น น่าจะจัดเป็นที่ว่าง อย่างเช่นว่า สนามฟุตบอล สนามบาสเกตบอล เป็นต้น เพื่อให้บรรดาผู้เข้ารับการบำบัดได้มีสถานที่ออกกำลัง จะได้ลืมจากสิ่งที่เป็นอยู่ หรือว่าให้มีสถานที่ในการเดินจงกรมให้ตนเองหมดเรี่ยวหมดแรงไปเลย จะได้ไม่ต้องมาพะวงถึงอาการอยากยาเสพติดที่เป็นอยู่

ไม่เช่นนั้นแล้วในลักษณะของสถานที่บำบัด ซึ่งเปรียบเสมือนกับคุกกลาย ๆ มีเพียงสถานที่ให้นั่ง ๆ นอน ๆ รอเวลาอาการกำเริบแล้วก็กินยา เมื่ออ้วกจนกระทั่งหมดเรี่ยวหมดแรงแล้ว ก็มีคนนำไปพักผ่อน ลักษณะแบบนั้นจะทำให้บุคคลที่เห็นไม่อยากจะเข้ามาบำบัดมากกว่า

เมื่อติติงกันไปเสร็จเรียบร้อยแล้ว กระผม/อาตมภาพก็ส่งใบประเมินให้กับทางคณะกรรมการ ที่จะต้องเก็บรวบรวมไปเพื่อรวมคะแนนแล้วประกาศผลทีหลัง ส่วนตัวเองก็เดินทางฝ่ารถติดกลับเข้าสู่ที่พัก ต้องบอกว่ามาแบบหมดสภาพ หลับคอพับคออ่อนมาบนรถ ขนาดถึงที่พักแล้ว ยังต้องตั้งสติอยู่พักใหญ่ กว่าที่จะปลุกตัวเองให้ลุกขึ้นมา และนึกได้ว่าจะต้องทำหน้าที่อะไรบ้าง

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันอังคารที่ ๑๕ สิงหาคม พุทธศักราช ๒๕๖๖
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)