เมื่อ 3 คืนก่อนขณะกำลังหลับ รู้สึกงัวเงียครึ่งหลับครึ่งตื่น เห็นสัญลักษณ์แปลกๆ เป็นตรากลมๆ ในความรุ้สึกบอกว่าเป้นสัญลักษณ์ที่เป้นตราประจำตัว มีลวดลายแปลก จะว่าเป็นภาพก็ไม่เหมือน คล้ายจะเป็นตัวอักษรมากกว่า แต่ก็ไม่เหมือนตัวอักษร เป็นลวดลายที่ไม่เคยเห็น พอเพ่งมากๆ ภาพนั้นก็หายไป กลายเป้นภาพ พญานาค ขึ้นมาแทนโดยมีภาพแค่ลำคอขึ้นมา
คุรุวาโรนอนไม่หลับ เลยภาวนา พุทโธ ไป พอรู้สึกตัว มีความรู้สึกว่า มีผู้ชายแก่ หน้าตาเหี่ยวย่นนั้น เดินผ่านประตูบ้านเข้ามา นัยต์ตาชายแก่นั้น สีแดงเป็นประกาย คุรุวาโรรู้สึกว่า ชายแก่นั้นเดินผ่านประตูบ้านเข้ามาได้อย่างไร เราก็ปิดดีแล้ว ชายแก่นั้น ใส่ชุดสีดำ หน้าตานั้น น่ากลัว เขาจ้องเขม็ง คุรุวาโร ที่นอนอยู่ในเตียงนอน คุรุวาโรเลยลุกจากเตียงนอน เพื่อจะมาถามเขาว่า เข้ามาทำไม แต่ยังไม่ได้ถาม ชายแก่นั้นก็แปลงร่างเป็น--
ไม่ทราบเหมือนกันครับคุณ nouk ไม่มีภาพพญานาคอยู่บนตรานั้นครับ มีแต่ลวดลายแปลกๆ และเป็นวงกลมเล็กอยู่ในวงกลมใหญ่ ลวดลายแปลกจะ อยู่บริเวณวงกลมข้างนอก
กระทู้เรา เข้ายาก เข้าเย็นขึ้นทุกวันนะเจ้าคะ... พอกด refresh ก็หลุดติ้วไปเลย ต้องไปเข้ามาใหม่ กว่าจะเข้าได้... ใช่ ช้ามากเลยครับ งั้นวันไหนเร็วค่อยเล่าตอดีไหม ครับ
แล้วแต่ท่านประธานเจ้าค่ะ... ไว้เดี๋ยวมารอฟังใหม่ก็ได้เจ้าค่ะ จันทร์เทวี ต้องรีบกลับที่พักพอดี ฝนตกหนักเจ้าค่ะ ลมก็แรงมาก ขอให้ทุกท่านเดินทางกลับบ้านโดยสวัสดิภาพเจ้าค่ะ
เขาแปลงร่างเป็นสุนัขสีดำตัวใหญ่ สูงเท่าเอวของข้าพเจ้า นัยต์สุนัขนั้นสีแดงประกาย ช่างน่ากลัวครับ แล้วสุนัขก็กระโจนมาใส่ข้าพเจ้า ข้าพเจ้าเลยใช้มือข้างซ้ายนั้นป้องกันตัวเอง สุนัขนั้นกัดที่มือของข้าพเจ้า ข้าพเจ้ารู้สึกเจ็บปวดที่มือข้างที่สุนัขนั้นกัด ข้าพเจ้าเลยว่าพระคาถา ชินบัญชร แต่สุนัขนั้นไม่สะทกสะท้าน แถมยังสะบัดไปสะบัดมาอีก ข้าพเจ้ารู้สึกกลัว คิดไม่ออกว่าจะทำอย่างไรดี พระเครื่องที่ใส่ในคอของข้าพเจ้าก็เปล่วประกายออกมา แต่ก็ไม่สามารถทำอะไรสุนัขสีดำนั้นได้ ทำอย่างไร ข้าพเจ้าคิดไม่ออก--
แต่แย่ยิ่งกว่านั้นอีก ข้าพเจ้าเห็นคนแต่งกายสีดำ อีกประมาณสิบคน เดินตรงมาที่ข้าพเจ้าถูกสุนัขนั้นกัด พวกเขาดูเหมือนจะโกรธแค้น ใครมากๆ แล้วข้าพเจ้าได้ยินเสียงหนึ่งในนั้นพูดว่า เราต้องกินคนนี้ พวกเราจะมีฤทธิ์มากขึ้นกว่าเดิม ทุกคนตรงมาหาข้าพเจ้า --
ลุ้นตามคะ เคยฝันเห็นหมาดำไล่กัดเหมือนกันคะ วิ่งหนีหมา แต่ไปปะกับจรเข้ไล่กัดอีก วิ่งจนเหนื่อยโฮกrabbit_run_away
ข้าพเจ้าคิดถึงพระที่ใส่อยู่คือวัดปากน้ำรุ่นสี่ และเหรียญหลวงพ่อพรหม วัดช่องแค รุ่นหนึ่ง และหลวงพ่อเงินวัดบางคลาน ข้าพเจ้าอธิษฐานหลวงพ่อช่วยลูกด้วย ลูกแย่แล้วครับ ข้าพเจ้าอธิษฐานเสร็จพระนั้นเป็นประกายสีทองออกมา แต่สุนัขสีดำนั้นก้ไม่เป็นไร พวกที่เหลือนั้น ได้แค่ชงัก ถอยหลังไปแค่หนึ่ง แล้วพวกเขาก็เดินตรงมาหาข้าพเจ้าอีก ห่างจากข้าพเจ้าแค่หนึ่งก้าว ข้าพเจ้าจะทำอย่างไรดีครับ ข้าพเจ้าได้แต่คิดครับ--
ในขณะที่พวกเขาจะกระโดดเข้าใส่ข้าพเจ้า ข้าพเจ้านิมิตเห็นหลวงพ่อพรหม ท่านกล่าวว่า อะสัง- ข้าพเจ้าเลยว่าตาม ซึ่งเป็นพระคาถาในเหรียญที่ข้าพเจ้าใส่อยู่ แล้วท่านก็ว่า พาหุง -แล้วท่านก็หายไป ข้าพเจ้าเลยสวดมนต์บทพาหุง สวดได้แค่สองบท พวกเขาก็หายไป ตื่นเช้ามาข้าพเจ้ารู้สึกเวียนศรีษะ หลังจากนั้นอีกสามวันข้าพเจ้าก็ฝันเหมือนเดิมอีก ข้าพเจ้าว่าบท พาหุง พวกเขาก็หายไป แต่หลังจากนั้นอีกสองวัน ข้าพเจ้าอาเจียนออกมาเป็นเลือด ข้าพเจ้าตกใจมาก อยู่คนเดียว ข้าพเจ้าเลยให้คนข้างบ้านพานำไปโรงพยาบาล ตอนนั้นข้าพเจ้ารู้สึกว่ามีเสียงคนพูดว่า อย่าให้มันไปถึงโรงบาล เอาให้ตายก่อน ข้าพเจ้านั่งรถมอเตอร์ไซค์ ซ้อนคนข้างบ้านนั้นไป โรงพยาบาลก็ไกลเหลือเกินตั้งห้ากิโลเมตร มีตั้งห้าไฟแดง ข้าพเจ้าหมดความรู้สึกตอนไหนไม่รู้ ว่า--
น่าสงสารจังเลย...แ้ล้วต่อจากนั้นล่ะคะ เราไม่เคยฝันเห็นหมาดำ อ้อ..เคยซิ เคยฝันเห็นเป็นฝูงเลย มันพยายามต้อนเราจะให้เรากระโดดลงจากตึกสูง แต่เราไม่ยอมที่จะเข้าทางมัน เรากระโดดขึ้นไปที่ตึกที่สูงกว่าที่พวกมันอยู่ มันก็เลยทำอะไรเราไม่ได้ พอตื่นมาจึงได้รู้ว่ามีศัตรูคอยปองร้าย แต่ทำอะไรเราไม่ได้
ตื่นขึ้นมามียางสายระโยงระสายเต็มไปหมด ข้าพเจ้าโชคดีเพื่อนที่แพทย์อยู่ที่เข้าเวรพอดี เขาเลยทิ้งคนป่วยคนอื่นมารักษาข้าพเจ้า เพราะเขานั้นจำข้าพเจ้าได้ ข้าพเจ้าขออธิษฐานทิ้งกายเนื้อ พออธิษฐานเสร็จ ข้าพเจ้านิมิตเห็นพระแม่กวนอิมขี่มังกรสีเขียวมาหาข้าพเจ้า ท่านกล่าวว่า กายบริสุทธิ์ ใจบริสุทธิ์ วาจาบริสุทธิ์ สวรรค์นั้นย่อมคุ้มครอง แล้วท่านก็หายไป ต่อจากนั้น ข้าพเจ้าเห็นสัมภเวสีมานั่งพนมมือข้างๆเตียงที่ข้าพเจ้านอนอยู่ พวกเขามาประมาณยี่สิบกว่าคน ข้าพเจ้าเลยสวดมนต์บทแผ่เมตตาให้พวกเขา พอสวดมนต์เสร็จ ก็มีเจ้าที่นั้นเอานิ้วมาจิ้มที่เอวของข้าพเจ้าพร้อมไล่พวกสัมภเวสีนั้นออกไป เหมือนจะทำให้ข้าพเจ้าตื่น
ข้าพเจ้าได้กลิ่นหอมของไม้กฤษณา พร้อมเห็นเทพธิดา นางฟ้านั้นโปรยดอกไม้ พร้อมกับเทพอารักษ์สองท่าน ข้าพเจ้าเห็นพระมารดานั้นมาหาข้าพเจ้าท่านกล่าวว่า ยังไม่ถึงเวลากลับไปที่เดิม ท่านกล่าวเสร็จ ก็หายไปทั้งหมด แปลกมากหลังจากนั้น แค่สามวันข้าพเจ้าก็ออกจากโรงพยาบาล หายเป็นปกติครับ เป็นประสพการณ์ที่ไม่เคยลืมเลือนจากความรู้สึกครับ
แล้วหลังจากเรื่องราวนี้ผ่านไปท่านประธานปู่ยังเจอพวกนี้อยู่ไหมคะ พวกนี้โหดแท้เหลา ฮื่อออ :z12:z12rabbit_scary