นิทาน เรื่อง "พญานาค"

ปากทางเข้าถ้ำนั้นดูกว้างมาก ข้างในก็แลดูมืดทึบ
มีตระไคร่น้ำสีเขียวเกาะอยู่รอบ ๆ
กระแสเย็น ๆ ไหลออกจากถ้ำมาปกคลุมทั่วตัว
รู้สึกหนาวสะท้านขึ้นมาแปลก ๆ นั่นทำให้เขาลังเล


จะเข้าไปหรือไม่เข้าไปดีนะ? เขานิ่งคิด
หากสิ่งที่พราหมณ์บอกเป็นจริง เมื่อเผชิญหน้ากับพญานาคเรืองฤทธิ์
ตัวเขาจะทำเช่นใดหนอ? อำนาจวิเศษอะไรอย่างที่พราหมณ์มี
เขาก็ไม่มี เมื่อคิดถึงตรงนี้ก็รู้สึกว่า กำลังใจถดถอย
รู้สึกว่าตนเองเป็นเพียงหนูตัวกระจ้อยร่อย ไปอาจหาญสู้กับพญางูผู้ยิ่งใหญ่
รู้สึกว่าความตายอยู่ใกล้เพียงจมูก...นี่เขากล้าบ้าบิ่นถึงขั้นเอาชีวิตมาทิ้งไว้ที่นี่เชียวหรือ?

 

หวาดดียามสาย มาเล่าความฝันคร้าบ

ฝันว่า เราเห็นคนมีอะไรกัน แต่เราเดินผ่านไปอาบน้ำ จากนั้นรู้สึกว่าเราจะต้องเดินไปเป็นยามกับพี่ชาย พออาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จเราก็ออกจากบ้านไปกับพี่ชาย จำได้ว่าตอนออกจากบ้านเป็นกลางคืน พอเดินออกจากบ้านไปได้สักพักก็กลายเป็นกลางวัน ก็สงสัยเลยมองไปที่ขอบฟ้า เห็นดวงอาทิตย์ หรือไม่ก็ลูกแก้ว สองลูก โผล่ที่ขอบฟ้า จึงทำให้สว่างกลายเป็นกลางวัน ....ปะติดปะต่อ มะได้แล้วอ่า จบละกัน

 

ฝันว่าเข้าไปในร้านอาหารแห่งหนึ่ง สั่งขาหมูมากิน...ตอนเข้าไปในร้านคนยังไม่เยอะ
แต่พอเข้าไปนั่ง คนมาจากไหนไม่รู้เต็มร้านเลย!
มีพระรูปหนึ่ง เดินเข้ามานั่งโต๊ะเดียวกัน เค้าพาสวดคาถาก่อนกิน ปรากฏว่า! กลายเป็นหมูแผ่นใหญ่ขึ้นมา(คาถาอะไรไม่รู้ สั้นๆ.....จำไม่ได้ซะงั้น)
เลยลองชิมดู ก็เหนียวๆนุ่มๆดีเหมือนกัน เลยแจกให้พวกเพื่อนๆที่มาถึงภายหลังลองกินดู จะได้ไม่ต้องรอนานเพราะคนเยอะแม่ครัวคงทำอาหารไม่ทัน.....

ฝันทำนองนี้หมายความว่าไงหรือครับ ท่านประธาน ?

 

ในวันแต่งงานวันนั้น เขากำลังเข้าพิธีกับพราหมณ์หมู่ใหญ่
จู่ ๆ พี่เลี้ยงประจำตัวของเธอก็วิ่งหน้าตื่นเข้ามา
แล้วแจ้งว่า เธอหายไป ตามหาเท่าไหร่ก็ไม่เห็นแม้แต่เงา

แม่ของเธอร้อนใจใหญ่ บรรดาญาติและแขกช่วยกันตามหา
ทั่วทั้งบ้าน ทั่วทั้งบริเวณ ทั้งบ้านใกล้เรือนเคียง...แต่ไม่พบแม้เงา
ทันใดนั้น...พราหมณ์ใหญ่ผู้ทำพิธี ผู้ที่มีคนเล่าว่า มีตาทิพย์และหูทิพย์
ก็ได้กล่าวว่า พญางูใหญ่สีทองเพิ่งออกจากจำศีลมาลักพาตัวนางไป...


ต่างก็ตั้งคำถามว่าทำไม และเพราะอะไรกันเซ็งแซ่...
แม่ของเธอนั้นเป็นลมแล้วเป็นลมอีก น้ำตาก็ไหลไม่ขาดสาย
พราหมณ์หลับตาแล้วพูด...เขาเคยมีบุพเพสันนิวาสกันมาแต่ครั้งเก่าก่อน...
ยากที่ใครจะแยกออกจากกัน หากพญางูใหญ่ไม่ยินยอม

 

กร๊ากกกกก...แมวเหมียวกินขาหมู....เดี๋ยวขนร่วงน้าาาาาา

 

ไม่ร่วงหรอกครับแค่หลับนานกว่าปกติ!

 

เพื่อนตาลลลลล...หนังขาดตอนอ่ะ...ให้ว่องหนอ

 

กร๊ากกกกก...ตะเอง ไหงนอนให้ท่าเค้าอย่างนี้....รับไม่ได้ ฮิ้วววว...

 

รอฟังนิทาน ^^

 

อ่านขำขัน คั่นเวลาไปก่อนนะคร้า...

ณ ห้องเรียน .. ครู : นักเรียนคนไหน? คิดว่า ตัวเอง "โง่" ให้ยืนขึ้น !!! ..

ทันใดนั้นเอง! .. ด.ช. กิติ ก็ลุกขึ้นยืน ..
เพื่อนๆ ในห้อง ก็ต่างพากัน หัวเราะเยาะ กิติ ??..

ครู : กิติ เธอคิดว่า ตัวเอง "โง่" จริงๆ หรอ ??

กิติ : เปล่า ครับ !!! .. "ผมไม่อยากให้คุณครู ยืนอยู่คนเดียว !!! ..

 

เด็กนี่ช่างคิดจริงๆ... อ่านแล้วต้องอมยิ้มเลย

 

<TABLE class=tborder border=0 cellSpacing=1 cellPadding=6 width="100%"><TBODY><TR><TD class=thead>ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 20 คน ( เป็นสมาชิก 11 คน และ บุคคลทั่วไป 9 คน ) </TD><TD class=thead width="14%"><CENTER">[ แนะนำเรื่องเด่น ] </TD></TR><TR><TD class=alt1 width="100%" colSpan=2>mukmik, nouk, fahmui, hastin, A-ya, คุรุวาโร, yui_61, dirtygirl, alline, จันทระ

ท่านประธานปู่...จะไม่เล่านิทานให้หลานร้ากกกก ฟังหน่อยเหรอคะ
</TD></TR></TBODY></TABLE>

 

อันนี้ก็โดนๆๆๆๆ...

A : วันก่อนครับ ! ..
B : ทำไมครับ ? ..
A : ไปวัดมาครับ ! ..
B : แล้วไงครับ ? ..
A : หลวงพ่อ ท่าน "ให้หวย" ด้วยครับ !!! ..
B : จริงดิ รวยแน่ๆ .. ให้เลขอะไรเหรอ ?
A : 5 3 3 .. ครับ !
B : ท่าน บอกใบ้ ว่าอย่างไรเหรอ ?..
A : ท่าน บอกว่า : นโมตะสะ ภควะโต อาระ "ห้าโต สามมา สามผุด แทงซะ" !!! ..
B : ป๊าดดดด !!! .. งวดนี้ รวยเละ !

 

นิทาน...ทามมายขาดตอนนานจัง
นิทาน...ทานข้าวอยู่เหรอคะ...?
หลับไปหลายตื่นแล้วน้า...........
ไปหาเรื่องมาทั่วราชอาณาจักร....
กลับมาก็ยังอยู่ที่เดิม...ปั่นหน่อยซิจ๊ะ...

อารมณ์เปลี่ยนเลยนะเนี่ยยยยยย....

 

วันนี้มีความสุข จริงๆค่ะไม่รู้จะบอกยังไงดี...

ขอเป็นผู้อ่าน นิทานนะวันนี้...

 

สวัสดีตอนใกล้เที่ยงค่ะ

 

กล่าวถึงอีกด้านหนึ่งของถ้ำนั้น ลักขณาวดีตื่นขึ้นมาในความมืด
เธอพบว่าตนเองนอนเหยียดยาวบนแท่นหินเย็นเฉียบ
เมื่อสายตาคุ้นชินกับความมืดจึงพบว่า ที่ที่เธออยู่นั้น ไม่ได้มืดมิดเสียทีเดียว
หากแต่สลัว ๆ และเย็นเยียบถึงขั้วหัวใจ


ที่ผนังถ้ำ มีชายหนุ่มรูปงามคนหนึ่งยืนนิ่งเงียบมองเธอ
แววตาเป็นประกาย เธอรู้สึกตกใจกลัวชายแปลกหน้า
แต่เขาบอกว่าไม่ต้องกลัว และถามเธอว่า จำเขาไม่ได้หรือ?


เธอระลึกย้อนไป ใคร? เราอยู่ที่ไหนกัน? เกิดอะไรขึ้น?
เมื่อคลำดูตนเองก็ปรากฏว่า ตนสวมชุดสีขาวยาวทั้งตัว สวมผ้าคลุมศีรษะ
เหมือนชุดแต่งงาน ใช่แล้ว ! เธอคิดออกแล้ว เธอกำลังจะเข้าพิธีแต่งงาน
มีพี่เลี้ยงมาจูงมือเธอ พอลับตาคน เขาก็กลายร่างเป็นชายหนุ่มคนนี้
เธอตกใจแทบสิ้นสติ เมื่อชายหนุ่มอุ้มเธอขึ้น และเหาะพาเธอออกจากบริเวณบ้าน
เธอร้องและดิ้นรนหาทางหนี แล้วจู่ ๆ ก็วูบหมดสติไป

 

หวัดดีจ้า คุณตาล คิดถึงนะคะ จุ๊บ ๆ
ตอนนี้กำลัง 4x100 อ่านนิทานอยู่อ่ะ

 

อ้าวววว กรรม....ซะงั้น นึกว่าจะฝันดี มีเนื้อนาบุญ จากอีกมิติมาช่วย...เอิ๊ก ๆdannce_

 

จำพี่ไม่ได้จริง ๆ หรือ? ชายหนุ่มแปลกหน้าถามขึ้นอีกครั้ง
เธอจดจ้องที่เขาแล้วนึก ใบหน้าและท่าทางของเขาคุ้นตาอย่างประหลาด
ความหวาดระแวงเริ่มหดหาย เธอหลับตา แล้วนึก เธอเคยเจอเขาที่ไหนนะ
แล้วจู่ ๆ ก็เหมือนมีแสงสว่างวาบขึ้นมาในห้วงความคิด
ภาพต่าง ๆ ไหลพรั่งพรูออกมา....เธอเห็นภาพของเขาในวันอันรุ่งเรือง
นั่งบนบัลลังค์สีทอง มีข้าราชบริพารห้อมล้อม...และเป็นเธอนั่นเองที่เคยนั่งอยู่เคียงคู่บัลลังค์นั้น